Alweer iets kleins, want Herkauwer moet deze keer weg naar de randstad om iets te doen aan de komende aankleding van het nieuwe huis: parket.
Daarom, over een ander soort optutten, een verstandig vers. Door dezelfde auteur als gisteren: Jan Goeree. In zijn Mengelpoëzy van 1734 liet Goeree zijn bewerking van een vers van Abraham a Santa Clara afdrukken:
De blanket narrin
Vaar voort, Mejuffer, stryk en smeer
Uw mooye bakhuys; pomadeer
Het wel, en zet het in zyn plooyen,
’t Staat schoon, ’t is fraay en hups, maar let!
Natuurlyk schoon hoeft geen blanket.
Vaar voort, Mejuffer, stryk en smeer
Uw mooye bakhuys; pomadeer
Het wel, en zet het in zyn plooyen,
’t Staat schoon, ’t is fraay en hups, maar let!
Natuurlyk schoon hoeft geen blanket.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten