donderdag 31 januari 2008
Grappen over bewoners van de Duitse landen worden begin negentiende eeuw nog steeds gemaakt. Zie het volgende (1).
‘In 1814 bevond ik mij in de Utrechtsche nachtschuit, waarin, behalven vele andere menschen, ook een’ Duitscher was, die te Utrecht eene plaats in de roef geweigerd had, omdat hij meende dat dit een soort van knechtskamertje was. “Nein,” zeide hij: “ich will meinen plaz im grossen saal nehmen,” dien hij echter aan de Nieuwersluis al weder verliet, toen hij vernam dat de roef ein vornehmer stube was; deze man verhaalde, dat hij zijnen bloedverwant te Amsterdam ging bezoeken, die, zum Löwen wohnhaft was. Doch al ras bemerkten wij, dat deze zum Löwen wohnhafte bloedverwant niets anders dan een’ geëmploieerde in het Werkhuis was, alwaar, gelijk elkeen begrijpt, de leeuw, over de poort uitgehouwen, door den Duitscher als eene soort van uithangbord beschouwd was.’
Dit behoort bij het soort grappen dat al eind zeventiende eeuw gemaakt werd over Duitsers die, in Amsterdam aangekomen, meenden dat de Herengracht wel de Noordzee moest zijn. Hoewel de hier geciteerde tekst iets meer waarheidsgehalte lijkt hebben...
(1) Bron: De Oude van den Binnen-Amstel. Of beschouwing van de zeden, gebruiken, enz. der hoofdstad. Amsterdam 1819, p. 292.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten